vrouwelijk schoon (bijinga)
De Japanse houtsneden waren diep geworteld in de wereldse cultuur van Edo (nu Tokyo), die werd gekenmerkt door amusement en genot. Dit verklaart de enorme populariteit van prenten van vrouwelijke schoonheden (bijinga).
Sommige kunstenaars beeldden bestaande courtisanes of geisha’s met naam en beschrijving af. Anderen bekwaamden zich in het afbeelden van meer generieke types. Met hun kleding, gebaren en gezichtsuitdrukkingen beantwoordden de schoonheden aan een vrouwelijk ideaalbeeld.
-
Van Goghs bijinga
Vincent van Gogh lijkt niet geheel ongevoelig te zijn geweest voor de verleidelijkheid van de bijinga. Een groot deel van zijn Japanse prentencollectie wordt bevolkt door mooie vrouwen.
Hij werd wellicht ook aangetrokken door de patronen op hun kimono’s en de rijke landschappen waartegen de dames werden afgebeeld.
-
Mode
De Japanse kunstenaars besteedden opvallend veel aandacht aan de rijk gedecoreerde kimono’s, accessoires en ingenieuze kapsels.
Hiermee groeiden de afgebeelde vrouwen uit tot stijliconen, die de mode van hun tijd beïnvloedden.
